Bakire Kurbandım Işık ve Yağmura

Sevmek, bağlanmaktı gökyüzü turkuazına , kör kuyu dehlizlerde,
kulaç atmakla ulaşılmıyacak derinliklere.
Kök salmaktı.
tohumlarından asılmaktı
sarı imgelere.
İmgeler,
çoktan sonbahar kokmaktaydı.
Ah, ölüm gibi kamçılardı yaşama tutkusu,
ağır görevler vardı omzumda,
ağır yüklere hamaldı beynimin hücreleri.
Emeklere adanmıştım,
bakire kurbandım ışık ve yağmura.
Astek sunaklarının
kan ve dem susamışlığında.
Tam bağımsızlık diyordu ekmek ve hürriyet
zincirler örerken korktum esaretten,
korkuttu kendi zincirimin bayrağı,
bayraklar ateştendi.
Sudandı, topraktandı.