Sokaklarda mecnun gibi gezerken
Akşam olmuş bilemedim neyleyim.
İnsanları teker teker süzerken,
Hep yüzlerde maske varmış neyleyim.
Kaldırımda karanlğa yürürken,
Sinsi düşman hep peşimden gelirken,
Herkes bana yalancıktan gülerken,
İçleri hep bambaşkaymış neyleyim.
Bekliyordum bir köşenin başında,
Karanlıkta şu kaldırım taşında,
Ayın şavkı varmış kalem kaşında,
Altın sandım, bakır çıktı neyleyim.
Kayıt Tarihi : 1.11.2012 11:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!