İpe asılanı çamaşır sanma
Bedenimi tek tek sermişler ipe.
Her sallanmasında sakın aldanma
Kulaklarda da sallanır küpe.
Üzüntü doğurur yaşamım derdi
Biten yeni başlar sona mı erdi,
Tarif etsem yöre, nasıl bir yerdi?
Dertsiz başa benzer ormansız tepe.
Derler ki; şükür kıl mevcut haline
İsyanlarla bir şey, geçmez eline
Sonra acı biber sürer diline
Ne endama bakar, ne boya tipe.
Ruhum terse döndü ne içtir ne dış
Beden değil ki bu görsün yıkılış
İnsan başına iş, dağ başına kış,
Gelince başında bakılmaz kepe.
Karışık duygular edilmez tarif
Tarifte zorlanır hal bilen arif
Durmuş oğlu söyler yeter be herif!
Uzat elini ki, eğilen öpe.
Kayıt Tarihi : 19.11.2020 12:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!