bakarak gülüyordun
giderken bile bana bakarak gidiyordun
bendeki sigarayı içerek gidiyordun
içimdeki yarayı yakarak gidiyordun
artık duam degilsin bedduan hayatındır
o kadar agladım ki aglarken hep gülen sen
ömrümün en verimli yıllarımı sen yedin
elde aucta ne varsa yoluna sermedim mi
artık servetin bitti, sermayenden ne aer
yıllar yılı sana ben hep yalvarmadım mı
kanma düşman sözüne düşürürler tuzaga
kaşın gözün yerinde tam bir ceylan yavrusu
av diye bu alemde parçalarlar dedimmi
inanmadın sen bana gittin karanlığına
benden artık fayda yok sen kendi yoluna.
Kayıt Tarihi : 29.6.2015 22:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Durukan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/29/bakarak-guluyordun-2.jpg)
Derler ama... 'İki gözden olur, düşen..'
Şiir de benzerini diyor zaten.. 'Kendini bitirdiğin yetmedi, beni de kaybettin sonsuza kadar...'
Kutlarım Atilla Bey..
TÜM YORUMLAR (6)