Bakar Kör Şiiri - Ali Çelik 3

BAKAR KÖR

Yaslanılmaz, her ağacın dalına
Değer verme, bu dünyanın malına
Beş on kişi, girdiler mi salına
Makam, malı, bırakması zor gelir

Kendi dönmez, bu dünyanın kasnağı
Yok mu sandın, bu kudretin kaynağı
Nefsin ister, sarayları, konağı
İki metre, mezar sana dar gelir

Gençlikteki haller, başkadır başka
Fazla değer vermez, saraya, köşke
İki tatlı sözle, gelirsin aşka
Damarında, akan kanın, gür gelir

Yaşın yetmiş olur, marazlar artar
Genç olanlar, bazan kefeni yırtar
O hassas kantarın, hep yanlış tartar
Artık sana, gündüz, gece bir gelir

Yıllar geçip, yaş kemâle erince
Kimse gitmez, Dimyatta ki pirince
Her şey güzel, ayağına gelince
Teferruat, artık sana hor gelir

Asude bir hayat, varsa önünde
Büyük sıkıntılar, vardı dününde
Büyük hikmet gizli, Hakkın kününde
Her hikmetin, yanında bir, sır gelir

Düşünmezsin, Hilkatta ki hikmeti
Kör kartalın, yanındadır kısmeti(*)
İdrak eyle, Yaratanın rahmeti
Şer görünür, arkasından nur gelir

(*): 1990 senesinde Tatvanda görev yaparken, bizzat bir olay gözlemledim. İlçe Tarım Müdürlüğünde devasa bir kartal gördüm. Bulunuş sebebini sorunca kör olduğunu, köy çocukları tarafından yakalandığı ve getirildiği söylendi. Geçici beslenmesi üstlenilmiş, Yaban Hayatını Koruma ve Milli Parklar Müdürlüğüne teslim edilecekmiş.