Bakamadım kara gözlüm

Gün oldum eridim sensizlikten,
Bir seni aradım yalnız bakışlarımda sevdiğim,
Bir yalnızlık vardı avuçlarımda birde ben,
Kaybolan yıllarımın ardı sıra,
Her nereye baksam avuçlarıma kayan yıldızlar gibi gözyaşlarım,
Şimdi sen nerede ne haldesin bilmiyorum sevdiğim,
Yalnızlık kör bir kuyu çekiyor beni her nereye gitsem içine,
Şimdi sen bensin sevdiğim ve ikimizi düşünüyorsun,
Kaybolan yıllar geliyor aklına ve bir divane âşık gibi yanmaların başlar ardı sıra,
Şimdi ben senim sevdiğim gözlerin gelir aklıma beni benden alan o hoş kokun gelir nereye varsam ayaklarım o yalnızlığın uğramadığı şehirlerin en gözeli İstanbul olu verir,
Biliyorum ikimiz bir bütünüz aslında sen bensin bense sen,
İçimiz bir bütün aslında hep koşan seven saran koruyan,
Oysa biz yenilmedik yenilen hayat ayıramadı bunca yıl geçmesine rağmen seni benden beni kim bilir senden,
Ben senden hiç haber alamadım sevdiğim kayboldun avuçlarımdan göz kenarlarımdaki setler bile engel olamaz oldu bu akan sele sevdiğim her gece yolunu bekler bakışlarım hani o sokak başından bir gözüksen kırarım inan prangalarımı ben hep bekledim geleceğin gün yakın bilirim gönlümün kapısı açık gelmeni beklerim sevdiğim beklerim.
Şimdi yanmalarım var ardı sıra seni benden çalan o yıllara,
Yüreğimden kalkan kelebekler gibi kayboldun ardı sıra,
Benim seni düşünüp de yüreğimdeki yangınların çoğalması,
Yakıyor yüreğimden kalkan kelebekleri,
Ben şimdi sevdiğim yalnızlığın o soğuk kaldırımlarında anlımı yaslayıp bekleyişim seni,
Sevdiğim gün olmuş ne farkı var,
Karanlığın o yalnızlığı şimdi benim göz bebeklerimde,
Geleceksen gel sabredecek derman yok bende.