Baka Baka Efendim! Şiiri - Elife Ergan

Nasip diye bir hudut var efendim! Sınırları çevrili
Duracağın noktayı cümlesiyle sizde bileceksiniz!
Ulu ortaya öyle bir durdururlar ki tereddütsüz,
Göreceğiz haddi aşmayı, aklınız başınızda mı?

Utanmadan yaşa ki, zalimin ettiği zararlı bilgi,
Alay ederken de yalnız kendinizi düşünürsünüz
Varsa böyle bir dünya, hadi tek tek öğrenelim?
Size de öğretirler gözünüze baka baka efendi!

Sabır sabır nereye denk, böyle devam edecek?
Karşınıza âlemden biri de çıkamazlar demeyin!
Öyle gelir ki tersinden, okkalı sillesini al al terlisi
Nereden nereye yerin dibine akılsıza şaşarsınız!

Buhar olup uçmakta feleğin ufkuyla göğü bulut,
Her şeye rağmen son soluk daim direnenler var
Dik başımıza zekâsı dolaşıyor bak çoğalıyorlar!
Size de öğretirler gözünüze baka baka efendi!

Hepimizin isteği zamanında huzura gülebilelim
Başkaldırışımız insanca, hak hukuk görmelisiniz
Uzun geldiğimiz güne bak, acıların kıyısındayız
Ölümün bir adım berisindeyiz hayatın gerisinde!

Anlamlıydı kaygılarımız, yanılgısız yılgınlığımız
Yıllardır yüzü zekâret, çaresizlik içinde mahzun
Uykusuzluk utanır, diri cengaver yiğitlerin aklıyla
Size de öğretirler gözünüze baka baka efendi!

Kaybedecek ne kaldı hangi korkunun gerçekleri?
Bizim diyebildiğimiz vardı, onurlu duruşumuz
Ya sizin gibiler öyle mi, herkesin önünde küçük?
Sizin gibi el üfeleyerek yaşamak, yaşamak mı?

Acınası çirkinlik almış başını, yalakalık yalpalık!
Soruyoruz zulmün ocağı, ne zamana kadar tüter?
Dünya üzerinde herkes aynı haklara sahiptir
Size de öğretirler gözünüze baka baka efendi!

Günü gelir ömrümüz tükenir, kabre de gireriz
Ağır ağır, yaralı yaralı ve hızlı yolcusuyuz
Engelleriyle sarptı yollarımız aynı kapı açılacak
Uzak belki de kısacık, aynı yerde ayrı kalarak

Hayatı zehir edenlere inat bak bizler ayaktayız!
Çalıp çırpmadan kıvırmadan onurla yaşıyoruz!
Ne hacet var kibirle bakmaya, etiketsiz olmaz mı?
Size de öğretirler gözünüze baka baka efendi!

Niye hala uyanmaz bu yoksulluk pazar malımı?
Giyince ne oluyor deme sanki kızmaz, küsemez
Olsun eskiler de tek esvapla ölmesini bilenlerle
Açken kaç gece yattı da köleydi, umutsuz tutsak!

Sabır şerbetiyle hasbıhal edip beraber güldüler
Ağzını yüzünü sofrasına silip, kalkmasını bildiler
Lokmasını bölüşeni duymadın mı, onlar bizimle
Size de öğretirler gözünüze baka baka efendi!

Övüncümüz dolusu yaşamak gurur kaynağımız
İşte onlar sırtını düşmana severek döndüler
Öldüler bir karış toprağını hainlere vermediler
Akıllarının köşesinden hainliği geçirmediler ki!

Kendini düşünenleri, hangi atamıza sevdirdiler?
Tarihi görkemli çareler çaresizdi, pes etmediler
Efendi hainlik yapmadılar, paraya satılmadılar
Size de öğretirler gözünüze baka baka efendi!

Vatan için verilen evlatların, ağırdı derin acısı
Çok ciddi bedeller ödendiğini hiç görmezsiniz
Can verenler yaşıyorlar bizimle, kalbimizde
Yarasıyla gelinler, analar ya babasız torunlar!

Evlat acısı ağırdı, namus borcuydu memleket
Canı pahasına korunmalıydı, ruha yazılmalıydı
Ana sütü gibi helal, alın teriyle coşkulu, yılmayan
Size de öğretirler gözünüze baka baka efendi!

Memleketle dayanmalı öfkesi bağlı, sinesinde
Hapseden suskun oturup, hep birlikte şüphesiz ayakta
Nefesi mutlu ezanları kulağıyla duymalı
Elimiz kızlı erkekli silah tutabilir, atarız düşmanı

Her savaşı omuz omuza yiğitlerimizle kazandık
Bin şükür ihtiyaç duyduğumuz iman gücümüz
Vatanın kıymetini bilenlere ne mutlu selam ola
Öğretirler elbette gözünüze baka baka efendim!