yağmurlar yeşil yağmaz
anlasana kurbağa
seni kader getirdi
bu sosyetik durağa
dinleyip masalları
kendini prens sanma
öptürüp dudakları
sonra aynaya bakma
ne başında bir taç var
ne içinde bir umut
bataklıkta evin var
gerisini sen unut
kızma bana be dostum
birazcık acı yazdım
yıkıp hayallerini
seni batağa attım....
* * *
bana bak şair dostum
yazdığını okudum
ben kaderi bilirim
zaten onunla doğdum
kaybetmeden özümü
düşmüşüm ben yollara
hep içimde bir özlem
sevda dolu kollara
ne taç ne saray lazım
benim dertli başıma
içimde isyanlarım
şu sahtekâr dünyaya
baktım hayatınaza
hepinizde bir taç var
acından ölen çokta
hiç onları duymazlar
güzel bataklığınız
elbette benimkinden.
saklanmış pis kokular
hep sahte mutluluklar
bir kez beni öpsene
sevgili şair dostum.
belki sende uyanır
bir kurbağa olursun.
Kayıt Tarihi : 25.4.2017 17:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!