bir u(ğu) r olsaymış kafamda.
Kan(a) maya meyilli bir vücut içine koymuş ruhumu yaradan,çünkü bilirmiş.
Bilirmiş ki, Bukowski kadar küfür kokarmış ağzım,voltaire kadar yakıcıymış cümlelerim,Picasso kadar kübistmişim,nazım kadar yazabilirmişim..platonun ahlakı kadar ahlaklıymışım,o zamanlar aristoyla yatmak ayıp değilmiş..
Bundan koymuş yaradan beni, eksik, olmamış, yarım aklımla, bir vücut içine..onun hikmetine sual olur mu?
Sormamışım ben de..yaşamaya başlamışım..küçükmüşüm,büyürüm sanmışlar..bakmışlar 20 sinde ama hala örgülü saçlarım..korkmuşlar..alıp beni doktorlara götürmüşler,alıp beynimi testlerden geçirmişler..
Keşke keşke bir u(ğu) r olsaymış kafamda..yok..yok..herşey iyi demiş doktor,sorun onun kendine..
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta