kim susturabilir aşkı
kim gömebilir yokluğa
hangi engellerle zapt edilir
nasıl gömülür yaşarken mezarlığa
“ben” sende takılıp kalmışsam
ruhumun diğer yarısıymışsan
yüreklerimiz öpüşmüşse bir kez
gezinmişsek sonsuz aşk semalarında
nasıl!
küsülemiş gönüllerimiz
susmuşuz
kimi zaman nöbetlere durmuşuz
dalıyor da gözlerim düşünüyorum
yüreğimle sunarken kendimi sana
say ki koydum başımı yine göğsüne
say ki biz yaşamadık bunca acıyı
say ki bir hiç olmuşum yokluğunda
yarım kalmışım yaşam boşluğunda
bil ki yalnızca sana aitim
seviyorum seni helalim
seni tek tanem...
ilk’imsin tek’imsin sevdiğimsin!
(22 Ekim 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 22.10.2003 16:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tek’imsin
sevdiğimsin! ...' ne yazmalıyım ki... beğendim, işte bu kadar... :))
Hala yanındaysa ne mutlu ONA...
Böyle seven yürek çok değil..Küslükleri kırmayanlar boğulmalara terk ettiklerinde kendilerini,işte bu arayışta yalnız kaldıklarından..
Sevgilerle
'tek tanenize' saygılarımı sunuyorum. Yüreğinize, sevginize sağlık.
seni seviyorum *helalim*
seni seviyorum tek tanem '
Aşk'ın,sevgi'nin,özlem'in ve vuslat'ın birlikte yoğurulduğu,okurun duygu ve yüreğine ok gibi saplanan bir anlatım,bir haykırış adeta.Tutkulu bir yüreğin sanki bir 'lir' sesi gibi sevdasını okşaması.
Saygı duyulası bir şiir.
TÜM YORUMLAR (9)