Bak Şu Halime Sevgili Şiiri - Perihan İder

Kaybolmuş bir ruhun izbesinde geçmişten kalan yanımı arıyorum eski acıların sokak başlarında adres soruyorum..arıyorum… çıkamıyorum…bir ruhun kalıntılarından acısı olmayan seni bulamıyorum….

Karanlık bir gölgenin gergefinde asılı kaldım kurtaramıyorum ala bulanmış ellerimi,çıkmıyor lekesi yüreğimin üzerinden; bir intihar anlaşması bu ya sen beni öldüreceksin yada ben kalbimi sökeceğim olduğu yerden...

Aynı gece, aynı sessizlik ve aynı çığlıklar kulağımı delen,bir fırtına çıkıyor yüreğimin çaresizliklerinden üzerime gelen yalnızlığa karşı koymuyorum, karanlıkla dolu bir perdenin arkasında ne kadar saklanabilirim daha ne kadar acizliğimle yaşayabilirim...

İhtilal öncesi gibi, savaş alanı kalbim, kuytuya sıkıştırılmış cesaretimi bulamıyorum, kör kurşunların içinde ölüme gögüs açıyorum, toz duman aralıklardan pusuya yatmış yalnızlıklar delip geçiyor kalbimi…..! ! ! !

Bak şu halime sevgili yüreğimin kıyısına ne gemi yanaşıyor ne de aydınlık senin yüzünden öyle karanlık bir demir attın ki kalbime ne çıkarabiliyorum nede sökebiliyorum hiçbir yerimden adını….…

Bir başkasını sevemiyorum bu kalbe de bir başkasını sokamıyorum….! ! ! ! ! !

Hayallerin olmadığı bir mevsimdeyim kara ayaz içinde düşlerim, üşüyorum hem de çok,sarmaşıkların sarılı olduğu gözlerimde zehirli yalnızlıklar büyütüyorum…
yüreğimi ısıtacak ellerini arıyorum, bağrıma yaslanacak omzunu,seherle gelecek baharı,payıma ayrılık düşmeyen sevdalıyı bekliyorum, kıyılarımdan geçecek küçük umutlarla…….! ! ! ! !