Bak Gözlerime Asal Bir Sızı Düşüyor Elyâ

Ve gökler şahidim olsun ki  bu dünya ikimize de pembe bir mezarlık elyâ !

I

Ey toprağına üşüyen yağmur ,
göğsümden kayıp giden yıldız ,
ruha eş değer yalnızlık 
bilincime düşen ölümleri saymıyorum artık
göğüs kafesimi yırtan sancıları
ve gökgürültülerimin sessiz çığlıklarını 

vicdan perdelerimi kapattım 
kim kucaklayacak yitip giden ömrümü 
söyle kanayan bir ruhu 
hangi tabuta koyacaksın elyâ !

bu dünya babası belirsiz piç bir çocuk aslında 
tut ki 
hükmü sürülmüş
ve kalemini kırmış tüm güzelliklerin

tut ki 
gözlerime perde inmiş
sense bir karanfil sarhoşluğunda 
gözlerini açıyorsun yeniden derin bir kaybolmuşluğa
ömrüm hep emanet kimsesiz ruhlar kervanında 
ve
inceldiği yerden kopuyor tehcir edilmiş ne varsa 
çünkü 
her katil cinayet mahalline geri dönermiş mutlaka

II

sağlaması yok bu hayatın elyâ
soldan sağa yazılan kısacık bir cümle ile son buluyor düşler 
ve ölüme ramak kala yaşanıyor en güzel hisler 
beynimde deli bir intihar patlıyor 
ellerimin kanı çekiliyor ölüm hizasına 
De ki 
aşkı bölen bendim sonsuz bir uykuya 
ve tabutsuz gömüldüm yürek mezarlığına 

ikibinonsekizsubati