Bak Gitmiş Öpüp Kokladığım Kadın

Bak gitmiş… Öpüp kokladığım kadın,
Dalları kırık, yaprakları solmuş
Atılıp ezilmiş ayaklar altında
Bir gül bile bırakmadan gitmiş
Ahh başımın belası dersin.

Arkasına bakmadan, eğleşip bir an
Sevda yüklü ellerini gözlerime değdirmeden
Silmeden gözümden yaşı bırakıp gitmiş
Ahh başımın belası dersin.

Giderken, yerleri süpüren etekleriyle
Sevdamı da süpürdü ardı ardı sıra sırasıyla
Gözümde silinen bir hayal gibi
Bir akşam vakti, ufuklara dalıp gitmiş
Ahh başımın belası dersin.

Arkasından bakıp kaldığım ey nazlı güzel
Adını yazdığı, mısralara da bırakıp,
Rüzgârlara sevgimin şiirini unutup gitmiş
Ahh başımın belası dersin.

Soranlara; paslı bir çivi gibi
Gönlümü mıhladı da gitti hayalini
Dertlerimin dermanına olup da gitmiş
Sökemeden sökemeden atıp da satıp
Ahh başımın belası dersin.

İçime doldu, başköşeye koydum adını
Ben yanarken, o elaleme
Aşk belası oldu dersin
Dök dökebilirsen, içini
Bu mal değil,aşk pazarıymış
Çilesi kor, alanı hor, pazarlığı da ne zor
Sat satabilirsen
Ahh başımın belası o kadın dersin

Esir miyim, ben neyim?
Gel kurtar beni ahh beyim!
Çelikten kafesler ördüler bana
Mektuplarını da, aşkına da kul olmuş
Ahh başımın belası dersin.

Düş gibi tebessümü vardı.
Ben Rüyasının düşünü gördüm her gece.
Her sabah düş gibi bir sevdasınla uyandım
Sevdasına yandım rüyasıyla uyudum her gece
Davetim Rüyasının düşlerime düşmesi içindi
Sevdamsa sevdamı seçmesi içindi
Ahh başımın belası dersin

Ya sen ne yaptın bana!
Gideceğin yere beni götürmedin
Götürmeyip de bir pula sattın beni
Şimdi ise!
Ah başımın belası dersin
Ahh başımın belası o kadın dersin…

8.5.1986