Bak anne ben büyüdüm, büyüdüm de fahişe oldum
Her gece sokaklarda ekmek arar oldum
Koca İstanbul üstümden geçti her şeyi unutur oldum
Bir o sevmedi beni bir o bakmadı yüzüme
Kim mi o anne ben kan revan içinde bırakan insan müsvettesi
Bırakmadı hüzünler beni mahvedene kadar koştular peşimden
O müsvette düzülen kadın gibi her gece koynuma girdi
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta