Bak anne ben büyüdüm, büyüdüm de fahişe oldum
Her gece sokaklarda ekmek arar oldum
Koca İstanbul üstümden geçti her şeyi unutur oldum
Bir o sevmedi beni bir o bakmadı yüzüme
Kim mi o anne ben kan revan içinde bırakan insan müsvettesi
Bırakmadı hüzünler beni mahvedene kadar koştular peşimden
O müsvette düzülen kadın gibi her gece koynuma girdi
Gözlerin gözlerin gözlerin,
ister hapisaneme, ister hastaneme gel,
gözlerin gözlerin gözlerin hep güneşte,
şu Mayıs ayı sonlarında öyledir işte
Antalya tarafında ekinler seher vakti.
Devamını Oku
ister hapisaneme, ister hastaneme gel,
gözlerin gözlerin gözlerin hep güneşte,
şu Mayıs ayı sonlarında öyledir işte
Antalya tarafında ekinler seher vakti.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta