Ah ! Benim kışın yanan
Ağustos sıcağında, iliklerine kadar donan
Denizler gibi çağlayan, bir bardak suda boğulan yüreğim...
Sevdikçe kırılan, kırıldıkça seven...
Umutsuz bir sevdanın peşinden giden
Yoruldukça yorulan...
Dinlenmek için yine kendine kalan...
İnan seni yaşamak yazmaktan daha zor
Her adını andığımda içim de yanar bir kor
Varlıkla yoklukta en çok bilinmezlik yoruyor
Bıraktım kafesinden, nereyi istiyorsan oraya kon !
Necla Polat HasbutcuKayıt Tarihi : 31.12.2021 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!