Bahtsız bir günün yorgunluğudur
Tortulanan diz kapaklarında
Hüzün bir sarmaşık, uzanır odana
Duyduğun her ses bir uğultudur
Çınlayıp duran kulaklarında
Sanki bir buz parçası olur
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
