Bahtiyarlık Şiiri - Suat Türkay

Ne mutludur kimbilir?
Saçını okşayan rüzgar.
Ve kimbilir,Ne kadar bahtiyardır,
Yüzünü her gün gören güneş.

Sevinçten bayram etmeli,
Geçtiğin sokaklar,
Yürüdüğün kaldırımlar.
Mutluluk duymalı,
Seni görünce
Baktığın vitrinler...

Duvarları gülümsemeli,
Yanından geçtiğin
Evlerin.
Pencerelerine doğan güneşe
Şükretmeli ayak bastığın,
Ve yaşadığın şehir...

Ki bütün saydıklarım,
Seni sevmeli;
Yanan yüreğim kadar.

Ayrıldığın yerler
Yas tutmalı ardından
Seni sevdiğim;
Sana duyduğum
Hasretin kadar...

Senin sevdan ile tutuşmuş,
Hasretinin,
Sızım sızım sızlattığı,
İnim inim inlettiği,
Cehennem ateşine
Atılmışçasına,
Alev alev yanan
Gönlüm kadar sevmeli.! ! !

Seni sevmeli,
Bütün kâinat
En az benim kadar....