Bahtiyar insan o dur ki,
Emrolunduğu gibi, dost doğru olsun!
Canı gönülden, rahmani yollara baş koysun!
Yaz, kış, gece, gündüz demeden,
Yüce yaradanı seven, zatları bulsun!
Bahtiyar insan o dur ki,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla