Sensizken, ne büyülü İstanbul’um,
Ne de kendi halinde Ankara’yım
Ben, bisikletim, uzayan yollarım,
Ve senin hayalinle bahtiyarım.
25/08/2008 - Ankara
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
tamam,değmedik:)) tebrikler..
tadımlık...
Kısa ve öz güzel bir şiirdi.Tebrikler.Sayın ö.ç.m şair belkide rüzgarın sesini teninde hissetmek istiyordur olamazmı.:)
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta