Bahtiyar Şiiri - Celalettin Kurt

Bahtiyaar Bahtiyaar
Dil sustu, şiir hani
Kapandı mı hançerenin
Yakut sesli mağarası

Söz nerde barınır
Nerde arınır kelimeler
Mıknatısı düştü
Lütûfkâr sevgilerin
Bahtiyyaaar Bahtiyaaar
Bana Nedim’in diyarından
Kelimeler getir

Artık sulara yazılmaz
Ve okunmaz kavil
Ne işvesi kaldı
Ne de neşesi
İçimizde ki şiirlerin

Güne, gökyüzüne düşürdüğümüz
Beyazımsı aşk gölgesi
Âyan-beyan belli değil
Ve Kerem türkülerinin
Tellerdeki sesi
Alımlı değil

İp koptu
Bir kuşakla bir kuşağın arası
Anlaşılmaz hâl oldu
Bahtiyaaar Bahtiyaaar
Bağla liflerini kelimelerin

Dağ kopsun
Gök devrilsin isterse
Şiir, şiir tadında
Türkü, türkü tadında olsun
Âsaf Halet’in sesi
Sesimle ses bulsun yeter ki
Bahtiyaar Bahtiyaar