Ben barışsam bile baht bana küser
Kendine yontuyor elde ki Keser
Bahtımın rüzgarı şiddetli eser
Konmaz talih kuşu dalıma benim
Açılmaz kapanır baht denen kutun
Ömrüm böyle geçer değişmez tutum
Elim nasırlı dır çizgiler ketum
Doğru çıkmaz bakma falıma benim
Emekle millete olur yararım
Kendimedir yok kimseye zararım
Başımı sokacak çatı ararım
Yok ki göz diksinler yalıma benim
Kırılmaz pranga olmuş bu kader
Hayatım çizdiği her yöne gider
Kuytu köşelerdir barındığım yer
Görenler üzülür halime benim
Kulak duymaz arşa yükselir zarım
Hiç eksilmez artar derdin efkarım
Çaresizken kimden yardım umarım
Hızır uğramıyor yoluma benim
Belli ahval imden gülmüyor yüzüm
Kara bulut olmuş başımda hüzün
Onurumu korur nemlenen gözüm
Huzur takılmıyor koluma benim
Çilelerle özdeş oldum ömrümde
Hasret hançer oldu saplı böğrümde
Azrail kapıpı çaldığı günde
Kimler omuz atar Sal’ıma benim
Kayıt Tarihi : 22.9.2019 20:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çocukları tarafından sokağa atılmış bir yaşlının parkta anlattıklarından esinlenilmiştir
Yusuf hocam,
kutlarım sizi.
selam, saygı ve
muhabbetlerimle.
TÜM YORUMLAR (1)