Bahtımda kara Şiiri - Osman Garip

Sevgilim demeye de varmıyor dilim
Dikenmi oldu şimdi yumuşak gülüm
Hayranı olmuşdum o kara gözlerinin
Gözü kara saçı kara bahtımda kara

Sönmüştü gönlüm de alev aldırdın
İlk zamanlar geldin kendin sevdirdin
Yüzüme gülüp yarim çok sevindirdin
Gönlüme açdın da yarim iyi olmaz yara

Sevmiyordun neden geldin yanıma
Sever sandım dokunmuşdunya elime
Ateşler düşürdün ya garip gönlüme
Sen olmazsan yarim gündüzüm kara

Gönlünü eyleyip benle dalgamı geçdin
Sarhoşmuydun ilkden yarim içkimi içdin
Koşdurdun peşinden yar niye kaçdın
Ne desende inanmam gayrı yalancı sana

7 / 8 / 2001 Hayrabolu