gözlerimden çekilir rengin
fersin ruhumda sönen
filizlerken tohumları
bulutlar sökülür kirpiklerin kokan
çağladıkça çiseli damla
ağladıkça içime akansın
içine şiir bir şeyler giymeli
ayaz fena halde şair yapar
kelimeler damlamalı lal rengi
bal özlü
arıyı değil şerbeti temaşa
çekilerce odun yedirip
sanki yağmurdu
bir kırk ikindi
hani buralara yazları yağanlarından
ılıktı yürek serinletenlerinden
üzülürken süzülen damarlarımda büzülen
Tutma ellerimden mevsimi değil
yapraklar düşer şimdi
hazan vaktinde yollar
damlanın güçlü olduğunu
bu kadar
ağlamanla anladım
Kemik yapışmıştı ete
bürünmüştü bedene
kafa kağıdında mühür
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!