La ben can Yücel değilim
Cemal Süreya da olmadim
Ne mehmet akif im
Nede orhan pamuk
Benim işte çarpık yazar kalemim
Ben seninle şarkı söylemeyi hayal etim
Komik fıkralar beraber gülmeyi
Arada bir muzriplik yapıp dans etmeyi
Ben seninle sevmeyi hayal ettim
Ağaçların altında gölgelenmeyi
Irmak kenarında yürümeyi
Bilinmeyem bir yerdeyim bilinmeyen bir haldeyim
Tesadüfmü diyelim tevafukmu bilmiyorum
Görünmeyen bir yerde huzurdayım
Karmaşık bir duygu
Kimi zaman huzur kimi zaman hüzün
Bilirmisin usta
Kimine hayat 10numara
Kimine ise numara
Kimi zevki peşinde
Kimi yaşama mücadelesinde
Bilirmisin usta
Bir gece vakti,yanan dokak lambası
Koyu lacivert bir gök yüzü
Ağzımda yanan bir sigara
Hafif bir rüzgar esintisi balkonda
Ağacın siyah tonunu ilk defa gördüm
Gök yüzünde bir tek yıldız yok
Biri kalkip kalemi alir yazar
Kimi cümle kurup duygu yükler
Kimi ise her cümlede zehir sacar birlerine
Kah övülenleri yazarlar
Kah nefterlerini dile getirip anlatirlar
Ama bu kalemler hep yazar
Sonsuz sandığın bir zaman
Ve bir arayış tır bir kadın
Gözlerinin rengi,teninin rengi fark etmez
Kendini aradığındir bir kadın
Öyle cümleler ile tarif edilmez
Bir rüya gibiydi ömür ustam
Bakıyorum da dört mevsim gibi hayat
Çocukluğumuz illa bahar gibiydi
Hep kuş sesleri rengarenk açan çiçekler
Uçsuz bucaksız di bozkırlar
Gökyüzünde oynaşan bulutlar
Bu gün biraz daha yorgunum
Kavramlarım hep yer değiştirdi
İçimdeki devrimci ateşi alev aldı
Anarşist bir yapıya bürünmekteyim
Kuralları yıkıp geçmek istiyorum
Bu gün ozleymim yok aşka
Bu gün sevgiye hasret değilim
Vatanin her yeri kaniyor
Bu gün sesiz değilim
Değişmezdi hic bir eğlence programi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!