Akşam’dı, seni bekledim sen gelmedin
Masamda söndü yaktığım mumlar
Buz gibi oldu ellerimle yaptığım melemen
Bilirsin yemek yapmaktan anlamam ama
Akşam’dı seni bekledim sen gelmedin
Seni tanıdığım dan beri değişti dünyam
Senden önce her şey boş gelirdi bana
Ne gecelerin bir anlamı vardı
Nede doğan güneşin
Öyle anlamsızdı ki hayat
Ne baharın bir anlamı vardı nede kışın
Sevdamız vardı insan olmaya
Yavaş yavaş aldılar bizden
Merhamet kalmadı tükettiler
Her gelen insanlığımızdan çaldı
Çokta önemli değil Kudüs
Mısır, Libya, Arakan ve diğerleri
Sevmek ağır bir yüktür azizim
Bazen kaldıramaz bedenin
Ruhun daralır, kalbin sıkışır
Her yer karanlığa bürünür
Nefes alamazsın boğulursun
Şiir yürekli adamları üzmeyin
Zaten kor vardır yüreğinde
Başını öne eğip dolaşır
Bakmaz artık üzenin yüzüne
Şiir yürekli adamları üzmeyin
Sokaklar karanlikta güzel
Sessizliğin müziği bir başka
Hesapsizca adimlarim
Çıkarcı kullar yok ettafta
Sokaklar karanlikta güzel
Aşk yeniden doğmak gibidir
Cümleler çıkmaz ağızdan kekelersin
Renkler bir birine karışır ayıramazsın
Umutların yeni açmış çicekleri gibidir kırlarda
Rengarenk gözlerini alamazsın
Güneş başka doğar ısınır beden
Umutların sona erdimi hiç usta
Yaptığın hesapların tutmadığı oldumu
Ya aşk denen illet hastalığa yakalandınmı hiç
Öyle ölümüne sevda var ya işte ondan usta
Yürüdüğün yollar hiç çıkmaz oldu mu
Vafasızlarla mutlu olmayı becerebildinmi usta
Yorma hayat beni düş yakamdan
Üç beş insan cikmazmi bu hayyatan
Sarıldığımız her dal yilandan beter çıktı
Arkami dönüp gidesim var
Vefasiz kullara tüküresim var
Doluyum gerçekten sövesim var
Zamansız dı her şey
Senin gelişin
Benim seni sevişim
Zamansızdı her şey
Oysa ki ne bilirdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!