bahçıvan,
önce toprağı beller...
gübreler...
fidenin en güzelini seçer...
ve diker...
suyuna, güneşine...
otuna, böceğine dikkat eder...
o emek verdikçe
çiçekler,
en güzel renkleriyle kokularıyla
o'na gülümser...
insan,
önce gözleriyle süzer
yüreğinle diler
ve bekler...
sözüne, özüne...
oturup kalkmasına dikkat eder...
o emek verdikçe
sevgiler,
en güzel duygularla
yüreğine geçer...
o'na gülümser...
Fikret Turhan-Yalova,
30.04.2014
Kayıt Tarihi : 30.4.2014 21:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Turhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/30/bahcivan-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!