Bahar renklerini aldı götürdü bahçeden
Çiçekler ağladı haber yok şebnemden
Med zamanlardan kalmış gibi sisli hava
Kar yağışını seyrediyorum penceremden.
Bana bağışlananı hiç reddetmedim
Olanla yetindim; olmayana özenmedim
Önceleri ve sonraları düşünerekten
Alıştım git gide yaşama gülümsedim.
Elimden bu geldi yapabileceğimi yaptım
Acılarımı okşayarak hep içime attım
Sessizdim gürültünün, patırtının içinde
Yinede dimdik durdum; kimseye eğilmedim.
Sıkıntılar, acılar daima oldu yine olacak
Zamanı geldiğinde yeşertiler solacak
Değilmi ki ruhum pallas gibi geldiğinde
Nemli gözlerim bir daha hiç ağlamayacak...
Kayıt Tarihi : 24.12.2021 18:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yaman 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/24/bahceden-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!