Bahçemin çiçeklerine hazan yağmış yeniden
kırmızı anılar topluyorum tozlarından
bugünüme dökülmüş.
Hergün verandaya çıkarırım kanaryalarımı
onlardaki neşe bile hüznün harelerine düşmüş.
Örtmeyeceğim masama
senin sevdiğin leylak desenli örtümü
sensizliğin matemine örtü yapacağım
kaldırırsın yüzümden
gelin duvağı gibi
bir gün geri dönersen.
Ağır bir romandır hep
insanın ayrılık manzaraları
sevenin evine, odasına, bahçesine
hazanlar yağar böyle göklerden
kırmızı ağıtlar yakar çiçekleri
bahçedeki çitin boyası bile solar
sevgilinin ayak izlerini özler verandanın eski tahtaları.
Kayıt Tarihi : 25.9.2012 08:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insanın ayrılık manzaraları
sevenin evine, odasına, bahçesine
hazanlar yağar böyle göklerden
kırmızı ağıtlar yakar çiçekleri
bahçedeki çitin boyası bile solar
sevgilinin ayak izlerini özler verandanın eski tahtaları.
Müthiş bir görsellikle sunulan çok yoğun duygular ve çok şık bir şiir,kutluyorum sayın şair,saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (2)