sendin
bulutları ısıran çocuk
ağzı meneviş kokusu...
bilirim uçarı bir hazana
düşmüş sessizliğini...
çok değil daha dün gibi
saçları taranmış bir özlemle
hangi dağın eteğini kuşanmıştın...
ben ki bir başka çocuktum
dilimi ısıran bir aşkla boyamıştım tenimi
kırılgan zamanlara küstüm
ve ayrılıklara düşman...
yakın eden bütün uzaklıklara
seni anlatıyordum durmadan
durmadan bir bahçeyle sevişiyordum...
Kayıt Tarihi : 25.10.2009 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!