Bahattin Baba Şiiri - Mehmet Akif Tiryaki

Bahattin Efendi elektrik pazarının direği,
Allah(c.c) başımızdan eksik etmesin irşat gereği,
Her daim devam etsin soyu,
Allah'ı(c.c) zikir eder, hiç değişmez huyu.
Tercih ettiği meslek esnaflık, baba dileği,
Torunlarını sever, korur, testisini pak çeşmeden doldurur,
İnsan-ı kamil tam bir beyefendi,
Ne de olsa Efendi Baba'nın nesebi.

Güler daima gözleri, ayet hadis anlatır,
Üzmez karşısındakini, ne de kimseyi kendine darıltır,
Rızasını aldı her konuda babasının, atasının,
Bilmez başka yol işiyle evi arasında gider gelir.
Üzerine düşen vazifelerini vaktinde yerine getirir.
Ziyadesiyle aşk adamıdır, belli etmez utanır,
Lafını esirgemez, davudi sesli fahri imamıdır camimizin,
Efendi Baba'mız onu çocukken gece kaldırmış,
Rahlesine çukalata, yemiş koyup, kuran-ı kerimi öğretmiş.

Bağladı gönlünü Mahmud'a hak yolu,
Ailesine bağlı sevgi dolu.
Bahattin baba bir mürşid-i kamil oğlu, edepli,
Aza kanaat eden, islamı seven, dinin direği, Allah'ın kulu.