Bahar rüzgârları esiyor yine,
Ruhumun dalları kımıldanıyor.
Taze bir ümitle bakıyor güne,
Mazideki güzelliği arıyor.
Bu ilk bakışmaydı; kurumuş yazık,
Bu da gülüştüğümüzün resmidir.
Söyle neden bize gam oldu azık?
Neden sarı ayrılığın rengidir?
Dökülen sadece yapraklarımız,
Gövde köke bağlı, dallar gövdeye.
Yeşerecek tekrar umutlarımız.
Çiçekler açacak tekrar sevgiye.
Kayıt Tarihi : 24.7.2009 01:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
misk kokularını almak düşer.Sevgi ve muhabbetle...
TÜM YORUMLAR (1)