Baharla Geldin Sen Şiiri - Mehmet Kıyak

(DÖRDÜNCÜ CEMREM)

Sen miydin gelen, yoksa bahar mıydı?
Bilemedim!
Cemreyle gelir baharlar,
Ve baharla geldin sen,
Ve baharla doğdum şimdi ben!
Baharlar seninle gelirmiş meğer
Sen geldin, gönlüme de geldi bahar!
Üç cemre vardı bildiğim:
Havaya düştü, birinci cemre,
Hava ısındı!
Suya düştü, ikinci cemre,
Su ısındı!
Toprağa düştü, üçüncü cemre,
Toprak ısındı!
Bir dördüncü cemre daha varmış meğer
Gönlüme düştün, yüreğim ısındı!
Toprak nasıl gülüyorsa cemreyle,
Gönlüm şenlendi, şimdi cemrenle!
Anladım ki bahardır gelişin,
Nasıl can verirse bahar, ölü toprağa,
Can verdin, gelişinle ruhuma!
Nasıl yürürse özsu dallarda,
Öyle dolaşıyorsun, damarlarımda…
Yeşermez mi şimdi gönül toprağım?
Güller açar, şimdi gönül bağım,
Şen şakraktır, şimdi kuşlarım.
Baharla geldin sen,
Ve baharla yeniden doğdum ben,
Şimdi, baharın ta kendisiyim ben!

Mehmet KIYAK