Baharın Kırılgan Akşamları

Gece,
Bir çocuğun gözleri kadar
Buğulu bakıyorsa
Kızıllığına sevdanın;
Gel ve okşa ruhumu ey kader,
Ay ışığı örttüğü zaman
Daracık evlerin
Kimsesiz bacalarını.
O zaman
Gümüştür yüreğim.
Olsun,
Sen yine gel
Bekleme sabahı.
Kedersiz bahçelerde
Hırçın hırçın aşıla
Son değdiğin laleyi
Karanfil gözlerime.
İçin için uyuyayım
Kucağında zamanın.
Kevgir gülüşün donsun
Gözbebeğimde.
Sen akşam ol
Ben Ay ışığı.
Yüreklerimiz kol kola yürüsün
Mehtaba doğru.
Kaldırım taşları ayaklarımıza
Ayaklarımız kaldırım taşlarına imrendiği
Kırılgan akşamlarında baharın.