Dingindi doğa tüm masumiyetiyle
Doladı özlemi yüreğinin derinliklerine
Büyütüp kahve gözlerini baktı tepelere
Dinledi cümle mahlukatın sesini
Güç, uzadı dal dal ruhunda
Duyumsadı... Kocaman büyüdüğünü
Hızlandırdı zamanı adımlayarak
Gülümsedi yaşam, yüzündeki terde
Süzülüp güneş sık dalların arasından
Düştü gölgelenerek yere
İşlenmiş desen desen kara toprak
Mavi, mor, eflâtun kır çiçekleri
Depreştirdi içinde gözü pek duyguları
Kuşlar, ağaçlar, akan sular
Haykırdı her şey sanki sevinç diye
Oynaklaştı dudaklarındaki türkü
Kızıl sarıya dönerken gökyüzü
Baştan çıkardı baharın aşk kokusu
“ Düş Kuruyor Gece” adlı kitabımdan Ocak 2008
www.haticebediroglu.net
Hatice BediroğluKayıt Tarihi : 13.5.2009 08:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yasanarak yazilmis gibi sanki...
vede işlenişi nakış nakış
insanın yüreğini dokuyor kutlarım
şiir hayatınız da ve yaşamınız da
daima başarılı günler sizinle olsun
TÜM YORUMLAR (28)