Baharın Şiiri - Ozan Efe

tutunduğun dalında bir güzellik
ucuna bir bağla bağlar baharın
sözündendir mutluluktan özellik
ovasında dağla dağlar baharın

yaşam ağır geldiğinden yeğnice
sıyırmaz mıydı üstünden eğnice
deli dolu boşluğundan yağ nice
kırkikindin ağla ağlar baharın

sorsalar der gidemezse kimseye
uyurgezer bildiğinden tamsaya
cama gibi saydamlığın camsıya
sözcüklerle çağla çağlar baharın

didindikçe uç ucundan çoğalır
gidin dikçe sonucundan yığılır
gidildikçe kır burcundan sığılır
sevincinle sağla sağlar baharın

gurbet elden uzayandır yolları
düşlerinden hezeyandır kolları
hüznün bile kazıyandır bolları
fesleğeni zağla zağlar baharın

ozan efem ağladıkça gülündü
bahçenize çağladıkça gülündü
orta yerde mutluluğu bölündü
esansına yağla yağlar baharın
110512denizli