Gönül yarası sızlar için için kanarmış
Vuslatı merhem edip ruhuma süremedim
Sevdadan ayrı düşen uğrun uğrun yanarmış
Hasrete bir son verip, yaramı saramadım
Dertler sıralanmış da en acısı seçilmiş
Firkatin tadı buruk, gönülsüzce içilmiş
Ayrılık kefen olmuş ruha göre biçilmiş
Yari görüp huzurla canımı veremedim
Kimse halim anlamaz sabra ermeliymişim
Sevda uğruna canı yare vermeliymisim
Diyorlar ki zor değil güller dermeliymişim
Dikenler sardı ömrü gülü hiç deremedim
Haykırmak istese de gönül sesi kısarmış
Takati bittiğinde bir köşeye pusarmış
Kader konuştuğu an insan mecbur susarmış
Dilime sus dedim de sükûta eremedim
Sevdamın hüzmesini yare düşüremedim
Umutlarım tükendi aşkı başaramadım
Gönül toprağı kurak asla yeşeremedim
Kışlara esir düştüm baharı göremedim .
Ayşegül Bahçeci
26.10 2017
Kayıt Tarihi : 29.3.2023 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!