Bakışın hayat idi, gülüşün ise bahar,
Mevsimler görmemişti, böyle güzel, böyle yar.
Karanlık aydınlandı her yerden huzur yağar.
Felekler görmemişti böyle sevda böyle yar.
Olmadığın anlarda dünya sürgün bir yerdi,
İlahlık taslayanlar aciz birer beşerdi.
İklimler dize geldi kupkuru çöl yeşerdi.
Devirler görmemişti böyle güzel böyle yar.
Huşu ile eğildi yaratılan canlılar,
İzzeti ikbalini terk eyledi şanlılar.
Yürekleri buz tuttu küfür satan zanlılar,
Asırlar görmemişti böyle güzel böyle yar.
Mermer yüreklerini mum yapıp ta yakanlar,
Güne benzer yiğitler, akik mercan çıkanlar.
İkliminde yeşerdi kisraları yıkanlar,
Şehirler görmemişti böyle güzel böyle yar.
Nefesi hayat verir, kuru paslı çöllere,
Namı Celi li vardı ulaşılmaz göllere,
Sezadır atila’ya yüzün sürse yerlere,
İnsanlık görmemişti böyle güzel böyle yar.
Kayıt Tarihi : 27.2.2013 20:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!