Bahardın Şiiri - Tayfun Toprak Ünal

Aynı tas aynı hamam…
Yine senin sensizliğini yaşıyorum.
Sen yoksun sen, her şeyim tamam,
Ve sensizliğe ağlıyorum…

Unutmadım söylediğin şiiri:
“Burası Niğde gülüm, burada her şey beyaz…
Burada gönüller kara… Bir sana hasretim gülüm, birde,
Gelmeyen bahara” Unutamadım…

Bahar kokardı saçların, güller açardı tebessümlerinde.
Ellerin, ellerin ah o beyaz ellerin, yoktu cesaretim,
Utanırdım dokunmaya, her seferinde…

Sana fıkralar anlatırdım, şiirler okurdum,
Güzel gözlerin can bulsun diye.
Sonra korkarak saçlarına dokunurdum
Anlam veremezdim hiçbir şeye…

Bir türlü anlatamadım sana bakışlarının gözeliğini.
Güvercinler gibi saf ve çaresizliğini.

Yarım yanlış yazdığım her satırımda,
Seni aradım, her hecede, her mısrada.

Güvercin gibi bakardın, çaresiz ve masum.
Kırılırdı içimde olanca hevesim.

Açacaksın sanıyorum çaldığım her kapıyı,
Ve sormak geçiyor içimden “Gördünüz mü Esma yı? ”

Narçiçeği kokardın, bahar gibiydin,
Tarif edemezdim seni, garip bir şeydin.

Şimdi her yanım buz, zemheri, ayaz!
Ne güneş gördüm yıllardır
Ay, yıldız ne de yaz…