Baharda ölümü çok severim,
Ölümle yaşam arasında;
Gider gelirim.
Ben zamanı var diyorum,
Sen hemen çık gel diyorsun,
Zaten hiç aklımdan çıkmıyorsun.
Kazandıklarımı tekrar kaybederek,
Çırılçıplak anadan uryan
Toprak olmaya hazır bedenim.
Vakti geldiği zaman;
Ertelemek-ötelemek yok bu işin.
Ölüm son gerçek,
Sonsuz yaşama kavuşmak için.
Ey toprak;
En son dost,
Yine sana geleceğim,
Geçen zamanın hesabını vereceğim.
Hazırladığım;
Mezarlıktaki evim,
Sessiz ve kimsesiz.
Hep merak ettim,
Yeniden doğacağım mahşer gününü.
Hep kendime sordum ölümü,
31/05/06/BURSA
Ramazan ÇiçekliKayıt Tarihi : 13.9.2006 21:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ölümle arkadaş olup,yalnızlığınızı paylaşın.
ben sonbaharda ölmek isterdim.ne bileyim hazan mevsimi herhalde ölüme yakışan tek mevsim diye düşünüyorum.bir ömrün bağ bozumu.
güzel şiirdi
tebrikler..
(alıyorum)
Mine YİRMİLİ (Antolojinin yetkisiz ve acemi Şairi)
TÜM YORUMLAR (5)