Karanlığın bükülebildiği bir gece
Bir sessizliğin sek vaktinde
Ilıksı rüzgârların bedenimi yalayıp geçtiği uzak ve çamurlukasabalarda
Bir kavak ağacının yalnızlaşmış hışırdamasında buldum bakışını arayan Bahar’ın güzelliğini
Oradan kanatlanıp aşkın yüceliğine
Kanatlanıp sevginin şefkatine kondum
Kalbimin umut barınaklarına uzak yerlerden baharın kuş kokan nefesini getiriyor ılıksı rüzgârlar
Ve sevgim Bahar’ın ayak bastığı yerlerden yeniden yeşeriyor
Umudunu koru
Sevgini yeşert
Baharına çiçek ek, sevgi ek, merhamet ek
Baharına beni ek
Beni de sevginin yüceliğine
Umudunu koru
Bak baharın uğradığı kasabalarda halen dilek ağaçları var
Ve bir iğde esintisi ruhumu gündoğumu gibi saran
Buğdayın kökünden koparılırken çıkardığı çığlık sesini duyuyorum
Ve bir ateş dikeninin dikenlerini saklamasını görüyorum
Bir kavak ağacının dallarını saklamasını doğu halkından
Çamurun yağmur sularını saklamasındaki sancı
Baharın ruhumda yeniden dirilmesi
Baharın kuş kokan nefesine ad olması, umut olması, güzellik olması
Ve ömrümün Bahar diye başlayıp hiç bitmemesi
Kayıt Tarihi : 22.5.2020 23:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!