ilgilenmiyorum artık aynadaki kendimle;
yüzümü gözyaşlarım yıkıyor,
bedenimi zamansız gelen bir yagmur.
çıkıyorum sokaga,
saçımı yolunu kaybetmiş bir rüzgar tarıyor.
bir türlü sevemedim senden sonra baharı
bana aşkı hatırlatıyor.
kaçırıyorum içimdeki beni;
belki insanlardan belki cevapsız sorulardan
belkide bir gün biriyle yeriz diye
bir kavanoz turşu kukuruyorum yalnızlıgımdan.
böyle mezun olacaktım
senin mezun olduğun okuldan.
aynı sınıftaydık!
hani fark atmıştın ya bana ihanet sınavından;
özürdilerim sevgilim
kapanmış o ders gözlerim uykusuzluktan.
bak şimdi bende randevu alıyorum
har gece farklı bir karabasandan.
sevemedim senden sonra baharı
bana aşkı hatırlatıyor
içimde bir ses ' yeniden başlamak'
o da bana takılıp yuvarlanıyor
içimde bir his 'umuda gebe kalmak'
biliyorum ki erkekler dogurmuyor
Kayıt Tarihi : 17.9.2005 12:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!