Salkım söğütler gibi eğildim önünde,
Dalından koparılmaya hazır bir gül gibi amade,
Ve bir bebeğin gülüşü kadar masumdu duygularım
Sandım ki bülbülün güle sevdasını anlatır deyişlerin
Yüreğinde sonsuza kadar yaşamaktı dileğim
Ben istemez miydim?
Sana gelmeyi
Kırıp zincirleri birer birer
Yenip körolası tutsaklığımı.
Ben istemez miydim?
Beni benimle bırakın bugün
Değmeyin gönül telime
Yağmurla yarışmak istiyorum
Islak kirpiklerimle
Ne yerin ne de övün beni
Anladım ki ben seninle varolmuşum
Günler geceler boyu düşünmem bu yüzden
Sensizlik ve uzayan mesafeler bana vız gelir
En güzel hayaller zaten seni getirir
Sen şimdi bir sahil kasabasında
Ben aşkı böyle yaşamak istemezdim
Çıkmaz bir sokakta kaybolmak
Ve dönüp dolaşmak çaresizlik girdabında
Bile bile yok olmak tükenmek...
Benim de pembe düşlerim vardı,
İşte yine yapayalnızım
Karanlığın ortasında
Yıkılmış hayallerim ve ben
Kaçınılmaz son değil midir
Gidiyorum kalbinden,yükleyip sırtıma binbir acıyı sana güzellikleri bırakıyorum.
O çok sevdiğin okyanus maviliklerini, yaşaman gereken en akılcı sevdaları.
Düşlerin hep pembe olsun birtanem.
Hayallerimde hep o güzel gülüşünle yaşamalısın...
Acılar ne kadarda olgunlaştırırmış insanı, sana gitme! diyen ben şimdi kendi ellerimle uğurluyorum...
Hiç bir zaman benimle olmayacak yaşantında seni mutlu görmek istiyorum.
O gün,
Bugün olmalıydı sevdiğim
Bütün kapılar sonuna kadar açılmış
Her kapıdan ışık sızmalıydı
Kuşlar en güzel ötüşlerini yapmalı
Kırıldı kalbim bugün
Biliyorum bu ilk değil
Son da olmayacak küskünlüğüm.
Biz var oldukça,
Kırgınlıklarda elbet olacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!