Ne kadarda kolaymış söylemesi
Yaşandı ve bitti
Peki,
Peki nerde
Bir martı çığlığındaki sevinçlerimiz
Benim için sakın üzülme,
Yaşarım ben sensiz de
Her sabah neden doğdun diye
Güneşe isyan etsem de...
Bir yerinde gecenin aniden uyanıp
Aklıma gelsen de....
Ayrı zamanları
yaşıyoruz seninle
farkındamısın
Senin ellerinde kır çiçekleri
benimse...
Seni özledim…
Gecenin bir vakti,
Çareyle çaresizliğin birleştiği yerde
Kalplerimizden birbirine akan
Umutsuzluk köprüsünde
Düşe kalka yanındayım
Gecenin bilmem kaçıncı yarısı,
Gözlerim karanlığa dalmış.
Karanlık şimdi bir gardiyan karşımda
Karanlık hiç bitmeyen dünyam.
Kim bu uzaklardan beni çağıran
Böyle mi bitecekti bu aşk hikayesi
Kapanacak mıydı tüm kapılar
Üç mevsimden sonra.
Ben seni bir ömür
Sevmeyi düşlerken
Kim soktu bu çıkmaza?
Umut sokağını arıyorum
Umutsuz adımlarla
Ellerimde dikenlerin izleri,
Sırtımı çevirmişim yitik anılara...
Varoşların o keskin duman kokusu,
sonbahar yaprakları
düşerken
gönül bahçeme
bir çiçeğim vardı
yazdan kalan
koparamadığım
Yandı tüm ışıkları şehrin,
İçime bir hüzün çöktü karanlıkla,
İki damla yaş süzülüverdi gözlerimden,
Ey sevgili! nerdesin?
Senin de için yanmış mıdır şu an
Anlamalıydım
Bu sebepsiz gidişini..
Beni bir başıma koyup
Nedensiz yok oluşunu..
Yürek öyle inanmıştı ki aşkına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!