Bahar ve Çiçek Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Yine kış ortasında bahar seline döndü hayalin,
Çevrem kuşatıldı yeşilin her bir tonuyla,
Çiçeklerle çevrildim, otlarla sarmalandım,
Kelebekler gibi daldan dala atıldım,
Cansız bedenime can geldi
Soluk soluk,
Yeniden
Yaratıldım.

Bir su seli ışık seli gibisin,
Nur içinde bıraktın her bir yanımı,
Vurdun saçlarıma,
Başıma, omuzlarıma,
Ellerime, ayaklarıma,
Ben seni nasıl edip de bastırmayayım
Bağrıma?

Sen varken çevremde ne kış kalıyor,
Ne kar fırtınaları,
Ne saçaklardan sarkan oluk oluk buzlar.
Bir körpe bahardır alıp gidiyor yellerini,
Büyülü mü büyülü bir bahar,
Çiçek cennetine dönmüş dallar
Ve kuşlar, kelebekler, arılar, böcekler,
Ne yazık ki; sen gidince
Gidecekler.

Baharı müjdeleyen çiçekler gibisin,
Renklerin gökkuşaklarından alınmış,
Her bir yaprağında bir ayrı bahar,
Her bir baharın bir ayrı ülkeden,
Yerden göğe kadar haklıymışım sana sevdalanmakta
Ben.

(KAFES İsimli Serbest Şiirler 'inden > 95-96/100)