Baharsın Sen Şiiri - Hazan Yağmur

bahar sın sen
dalında uyanışın çözülen iplerine tutunduğum
ileri-geri
tutunup sallandığım
ve gölgende oynaşan çocuklar gibi
ışıkların ahenginde yitirip, yitirip kendimi
zakkumun dudaklarımdaki zehrinde bulduğum

bahar sın
kararsız rüzgarlarında rast gele savrulduğum
savrulurken
teninden
aşkından
yüreğinden
her şeyinden vazgeçtiğim
ve geçerken gözlerinden
bir gülün dikenine takılıp düştüğüm

bahar sın sen
balkondan sarkışına tav olduğum
saksılardan taşan kokunun
bahçelerde izini sürerken yakalandığım
yakalanıp dövüldüğüm
sövüldüğüm
kovulduğum
bahar
baharım sınn
tomurcuğun açarken çıkardığı
sese vurulduğummm! !