BAHAR SENİN ADIN...
Bir pencere kapanırken sessiz odama,
Bir başkası aralandı karanlıklarıma
Hiç sorgusuz,hesapsızca
İçeri sızdı usul, usul
Güneş misali ısıtarak
İncitirim, kırarım diye,
Korktum ona dokunmaya
Uzanamadı ellerim
Bir kez olsun
Saçlarını okşamaya
Kıyamadığım;
Sen baharsın.
Her mevsim acmalsın.
Ben karakış,
Dondurur ayazım!
Dalında solar en taze ümitlerin!
Yeşilin en güzeli gözlerin,
Aramasın beni...
Sormasın,
Solmasın.
Bahar senin adın...
Hep öyle kalmalısın....
Yasemin Çağla
Kayıt Tarihi : 14.4.2009 05:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi: