Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma
Duyuyor musun? Orada mısın?
Seni sevdim ben,
Yanarak, yıkılarak,
Aklıma her geldiğinde ağlayarak! ..
Yokum artık
Ellerinden tuttum gecenin
Yüreğime sakladım karanlığı,
Nefes almaktı ben de ki sevdan
Hefes almaktı sen de ki sevda.
Kusursuz ve yalın
Birtanem,
Gideceği yönü şaşırmış gibi yüreğim,
Sensiz olmak çok açıtıyor yüreğimi,
Seninle olmak mümkün değil.
Kışkırtıçı satırlar ekliyorum mektubuma,
Seni Sevmiyorum'lara dair
Konuşurum her şeyi, konu aşk olunca dilsizlik sarar beni. Yazarak anlatmayı denedim. Çok çektim anlatama yeteneğimin olmayışından. Yaşanmışlığı anlatabilirim, duygularımı asla..... Söz konusu benim yüreğimse, garip bir sessizlik sarardı içimi. Üçüncü sınıf yabancı gibi gelir süslü cümleler. Bu aşkta öğrendim yazmayı. Yazmak: bir şekilde yardımıma koşuyordu. Yazdıklarımın ilk anlamı kendimi ifade edişim. Yaşamın kısalığını biliyordum, yarının hiç olmayışını. Aşk: amaç-mı, araç-mı bilmiyorum. Lakin ben her ikisinide kullanamadım. Farkettiriciliğini keşfettim. Bu da bana yeter. Zamanı yavaşlatan farkettiriciliği. Sanki dingin, hafif meltem esintisinde bir göl yüzeyinde sırt üstü yüzer gibisin. Zaman ağırlaşıyor. Hızlı hareket eden karıncalara inat, bir günlük ömrü olan kelebeklere inat. Ağırlaşıyor zaman.
Susturuyorum her şeyi. Yüreğimi, gözlerimi, suskun cümlelerimi. Anlıyorum ki insan okudukça değil, yazdıkça kendisiyle karşılaşıyor.
Bir buğun kuytusunda zaman
Zamanı dinlediğin zaman
Ben mi zamanın içinde
Zaman mı benim içimde
İki çocuktuk biz; gün doğmuş, batmış ne farkeder;
Aldırmaksızın yaşamışız
Özgürlüğü vurdular
Dar bir sokakta,
Duvara düştü kan kızılı intizar
Sevda kaldı bir başına
Pazar, Pazartesi, Salı
Çarşamba bitmiş değil henüz
Perşembe belki diyorum hani! ..
Cuma'ya bağlı umutlar
Cumartesi gelsin görsün: Halimi
Gardiyanlar misali
18:30 Fenerbahçe vapuru
Ağır ağır yanaşır iskeleye
Her halinden belli
Yılların yorgunluğu var dümeninde
Her ada seferinde
Bir ben yalnızım tüm çiftler elele
Şimdi sen; yalnızlığın rengini seç
Bir bahar geçiyor gözlerinden
Haydi koy yüreğini ortaya
Ömrünün baharından geç
Şimdi ben; kırmızı pazartesiler biriktiriyorum cebimde
Sür gücün yeterse, bu sevdamı yollara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!