Bahar gülüslü. Şiiri - Ali Alkıs 2

Yüreğini vermeli insan!
Tuttuğu ele,
kucakladığı dosta,
dokunduğu omuza,
baktığı göze,
dinlediği söze,
Birlikte yürüdüğü yoldaş´a

anlat,
bütün renklerdeki
direnç çiçeklerine sevdamızı
Gözlerin düşşün
uçurumun gözlerine
Hele bir yıldız’lar çaksın!
Dersim’in üstüne,
gör nasıl yazarım
gökkuşağına,
seni sevmek Zilan’dır diye.

Herşeye haykırdım,
bir tek sana sustum
erdemlerin şahı ey sabır!
eğmedim dağ başımı
kimsenin önüne
bir sana eğildi başım ey sabır!

Dağın doruğu ile
dağın derini arasındaki
mesafede
Derininde kor tutmuş haller,
Doruğunda `ıssızlık` gülüşü
yüzümde ki çizgilerin
her birinde
bahar gülüşlü bakışların saklı

demem o ki
yokluğunda,
İçime
yıldızlar düşürüyor,
acılara meydan okuyan gülüşün!
bırak ta hep öyle kalsın...A.Hdr.A...2014