“duvarda bir çiçeklik, içinde kuş sesleri
dışında bahar kokusu, bahar renkleri “
bu fotoğrafta ben çıkmamışım,
oysa ne güzel de poz vermiştim.
şapkamı yana yatırıp,
bıyıklarımın ucunu hafiften kaytana çevirmiştim.
ellerim gül suyu kokuyordu.
istanbul, bütün istanbullulara bahar dersi veriyordu.
dışardan gelen hangi ses çocuklarındı,
hangisi kuş nefesi kokuyordu.
yeşilin pembe ile kaçamak aşklarından,
kaç kelebek doğuyordu.
ben poz verdiğim bu fotoğrafta neden görünmüyordum.
bir akşam melteminin içinden
sert poyrazları nereden bulup ta çıkarıyordum.
işte; bahar akşamı, bana bu soruyu soruyordu.
ne cevap vereceğimi düşünürken
şapkam birden başımdan yere düşüyordu.
eğilip alayım diyordum ve eğiliyordum.
işte bunun için,
ben bu fotoğrafta yer alamıyordum.
yani bu sefer senin rolün hiç yok,
biliyorum iyi niyetliydin.
deklanşöre erken basmak sadece alışkanlığındı.
Kayıt Tarihi : 7.4.2007 17:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gibi aniden parlamıştır.O yalnız,baharın dışından olanları
izlemektedir.Şiire ve şaire saygılar.
Yaşamın gerçek kesiti.. Park... parkta kanepe... kanepede adam.. Tanık olsam bu güzel anılara, dönebilsem geçmişe.. yeniden yaşasam....
Başarılar Değerli Dost..
Renkler ve Yaşam.
TÜM YORUMLAR (16)