Zembereği koptu saatlerin,
Derdini yay artık sende zamana.
Celseler birbirini kovalarken,
Bu günde böyle geçsin ömründe.
Kurşun kalemlerle taranırken,
Bembeyaz sayfalar,
Kapkara çizgilere boyanır.
Karanlıklardan sonra,
Şafak bir başka atıyor,
Sabahlar artık daha da berrak.
Bu nur efşan iklimde dahi,
İsyan sesleri yankılanmakta.
Matbaa paletlerinde kırpılan,
Virane kalmış şiirlerin
Gür bir sada ile,
Her tarafa savrulduğunu sende göreceksin.
İmbiklerden sızan rayihalarla,
O eşsiz kokular yayılır tüm gölgeliklere,
Bırakta zülüm yargılasın kendini,
La Yedun sırrına ersin bugün.
Ve de her zaman.
Her şeyi öğütmekte hayat,
Bir başka tarlada filiz vermede memat.
Atıla Yalçınkaya
Atila YalçınkayaKayıt Tarihi : 30.6.2010 16:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!